Realizacja ogólnopolskiego programu „Czytam sobie 10 lat”. Edycja 2022/2023
Szkoła biorąca udział w programie: Szkoła Podstawowa im. Jana Klicha w Wieprzu
Uczestnicy: uczniowie klas 2a i 2b
Program trwał od 9 listopada 2022 roku do 30 marca 2023 roku.
Nauczyciele realizujący program: mgr Alina Jakubiec, mgr Magdalena Wawrowska,
mgr Magdalena Janota
Biblioteka zrealizowała ogólnopolski program pod hasłem „Czytam sobie 10 lat”, którego najważniejszym celem było zachęcenie dzieci do czytania zbiorów, aby wyrosły na prawdziwych miłośników i miłośniczki książek. Organizator przesłał naszej szkole 5 książek, które zostały wykorzystane do realizacji programu.
W każdej z klas zrealizowano zajęcia lekcyjne na podstawie przesłanych scenariuszy. Wszyscy uczniowie otrzymali piękne pamiątkowe zakładki do książek, a nauczyciele realizujący program Certyfikaty.
NA ZAJĘCIACH LEKCYJNYCH ZREALIZOWANO:
1. CO POTRAFI SUPERMENKA?
W klasach 2a i 2b zrealizowano scenariusz na podstawie książki Ewy Nowak z ilustracjami Zofii Różyckiej pt. „Nasza pani supermenka”.
Nauczyciel bibliotekarz czytał uczniom książkę, następnie uczniowie czytali samodzielnie 3 rozdziały, treści były omawiane na bieżąco. Uczniowie wypełniali karty pracy na temat doskonalenia znajomości iloczynów w zakresie 50 i dokonali samooceny koleżeńskiej.
Uczniowie byli bardzo zadowoleni z wykonywania ćwiczeń ruchowych typu marsz, klaskanie (ile boków ma kwadrat? – wyklaszcz to), z wykreślanki, karty pracy dotyczącej ustalania kolejności wydarzeń na wycieczce, czy odegrania ruchem wierszyka.
Skacze żaba po dywanie raz, dwa, trzy,
Robi wyskok, klaszcze w łapki – rób i ty!
Obrót wkoło, żabi podskok cztery, pięć.
Żaba leży, macha łapką, bo ma chęć.
Teraz żaba goni żabę, w łapki gra,
Siada cicho, bo zmęczyła się jak ja.
Na koniec zajęć lekcyjnych wszyscy uczniowie otrzymali pamiątkowe zakładki.
2. CZY JAPONKI WYMYŚLONO W JAPONII?
Na podstawie książki Katarzyny Kozłowskiej z ilustracjami Agnieszki Żelewskiej pt. Akiko i Helenka.
Uczniowie chętnie słuchali czytanej przez nauczyciela i kolegów książki. Odpowiadali na pytania związane z przeczytaną książką. Podczas ćwiczenia związanego z wyborem wyrazów związanych z nudą uczniowie wybrali kilka z nich. Potrafili wytłumaczyć swój wybór. Chętnie wzięli udział w burzy mózgów na temat: Kiedy się nudzimy? Co robimy gdy dopada nas nuda? Jedną z odpowiedzi była: Spotkanie z kolegami. I nad tą kwestią skupialiśmy się czytając
i analizując kwestie poruszane w książce: przyjaźń, poznanie innych kultur w tym przypadku poznanie kultury Japonii, formy spędzania wolnego czasu. Podsumowaniem było zilustrowanie wydarzeń opisanych w książce.
3. GDZIE MOŻNA UKRYĆ SKARB?
Na podstawie książki Wojciecha Widłaka z ilustracjami Ewy Poklewskiej-Koziełło pt. Marta i skarb.
Na wstępie zajęć uczniowie obejrzeli prezentację o twórczości autora książki. Następnie siedząc w kręgu wysłuchali z dużym zaciekawieniem czytanej przez nauczycielkę książki. Reagowali z entuzjazmem na koleje wydarzenia. Próbowali odgadnąć, jaki to wynalazek skonstruował wujek Damazy, który przypominał froterkę. Pomysły były bardzo ciekawe – robot do gry, sprzątający pomocnik tylko dla dzieci, poszukiwacz zgubionych rzeczy, maszyna naprawiająca zabawki, kuferek spełniający życzenia. Dużym zaskoczeniem było odkrycie, że chodzi o aparat do odnajdywania skarbów. Prowadząc z uczniami rozmowę na temat treści książki i rodzajów znalezionych skarbów, dzieci stwierdziły, że te skarby to przedmioty. Bardzo spodobało się im zakończenie książki – kiedy SKARBEK wskazał wuja Damazego jako skarb nad skarby. W dalszej części zajęć dzieci odpowiadały na pytanie kończące książkę – A co jest twoim skarbem? Dyskusja była ciekawa, bardzo emocjonalna. Na uwagę zasługuje fakt, że najczęściej dzieci wymieniały rodziców, dom, miłość, zdrowie, ulubione zwierzęta, bezpieczeństwo, babcię, dziadka, rodzeństwo, przyjaciół, szkołę, naukę, a dopiero potem wymarzone zabawki, klocki lego czy gry komputerowe. Dowodem na takie wybory uczniów są wykonane przez nich aparaty z zaprojektowanymi kliszami. Prezentowali je na forum klasy z dużym zaangażowaniem, przejęciem i stale coś dopowiadając. Kończąc zajęcia graliśmy w kalambury – nauczycielka oraz uczniowie prezentowali wybrany skarb, a pozostali odgadywali. Zabawa była wspaniała, wszyscy z dużym zaangażowaniem odgadywali prezentowane SKARBY. Zgodnie ze scenariuszem zajęć zaproponowane karty pracy zostały wykonane przez uczniów. Wszystkie prace dzieci zostały wyeksponowane w klasie na gazetce tematycznej w kąciku czytelniczym.
Alina Jakubiec, Magdalena Wawrowska, Magdalena Janota
